(Bom)-weer, The village & BESTE QDAY OOIT!

Vannacht wakker geworden om 01:55 om vervolgens om 2:00 in een schok van paniek onder m'n laken te duiken. Een knal ZO hard dat ik aan een bom denk. Laatst zag ik namelijk een (zou zweren dat het echt zo is) een gevechts-vliegtuig boven me heen razen en dus toen ik deze knal hoorde dacht ik serieus: nu is het mis. Ik heb m'n hele leven lang nog nooit zo iets luids gehoord, dat weet ik zeker. Ook in de kamer naast mij hoor ik iemand wakker worden en vervolgens komt het met bakken naar beneden... Regen en onweer. Ik noem het hier dus bom-weer want die geluiden zijn echt NIET normaal.
In ieder geval nog lekker door geslapen tot 7:30 om me klaar te maken voor een dagje The village! Ik krijg van dave een rolex en als we klaar zijn staat om 9 uur de matatu voor ons huis en ga ik samen met de andere vrijwilligers eerst nog langs Babieshome om daarna met 19?!?! mensen verder te rijden. Dat duurt niet lang gelukkig want 3 besluiten al snel een boda te nemen en als we eenmaal opweg zijn gaat het prima. Ik zit naast Stephan met m'n oortjes in dus kan zo slapen! Na 3 uur rijden eindelijk in Kimuli daar gaan we eerst wat eten, ik bruine rijst met bonen en kip. De kip komt aan en ik denk: "Ohjee!" Maar toch aan begonnen, werkelijk heerlijk!!! Lekkerste kip hier tot nu toe! De andere nog wat boodschappen gedaan aangezien ze daar 4 dagen blijven, en toen doorgereden naar The Village Kibuye. Vanaf Kimuli naar Kibuye is alleen maar modder met kuilen, wegen zijn het niet echt meer. En zo duurt het lang, heel lang. Ondertussen passeren de boda's ons, geladen met van alles, van honderd ananassen tot een zwijn.. Ja serieus een ZWIJN! Eindelijk bij The Village aangekomen na nog even vast gezeten te hebben met de Matatu kijk ik even rond, maak wat foto's, krijg een super snelle rondleiding van Stephan, en dan gaan we alweer! Denk dat ik tussen het halfuur en een uur in The village ben geweest om daarna weer van half 5 tot 8 in de matatu te zitten. Deze keer veel ruimer en ik maak zelfs vrienden! Semei Jolley is een man op leeftijd die achter mij zit en super benieuwd naar hoe alles gaat in Nederland! Verder vraagt hij of ik van zwemmen hou: "ja, eigenlijk wel!" En zo krijg ik z'n nummer, want als ik bij het Nile Resort sta en hem bel en aan de meneer van de balie geef.. Krijg ik KORTING <3 Haha weer ff lekker gefixt en gesocialized dus! Verder hebben we wen kotsend kind onderweg, helpt me weer eens herinneren waarom ik géén kinderen wil! En ligt er een jongen op 3 stoelen voor mij die naar het ziekenhuis wordt gebracht! Super sneu. De mannen waarbij ik zit raden mijn leeftijd: 18-20, en geloven hun oren niet als ik 16 zeg. Als ik vervolgens een foto van papa en mama laat zien worden ze beide tussen de 35-45 geschat nou nou nou, gaan ze maar weer goed mee door!! <3 Onderweg nog gebeld met Oma Breedijk super leuk om weer even te spreken <3 en eindelijk thuis... Staat het eten al op me te wachten! Mariska had gekookt beef met rijst. Maar... De pizza's zijn onderweg aangezien het te weinig was... Geen probleem hoor ;-) Na et eten nog een spelletje gespeeld en toen Marry uitgezwaaid, daar gaat nummer 4 al... Zo snel ): Aangezien ik morgen Q-day ga vieren op de ambassade in Kampala (hoe gaaf?!?!) mét BITTERBALLEN en KROKETTEN (kan niet wachten) en daarna nog een afterparty hebben in een Nederlandse pub-club in Kampala en we daar blijven slapen ga ik nu (23:55) snel snel snel slapen na een super bijzondere en leuke dag! Morgen wordt alweer zo leuk! (= Alle Nederlanders uit Uganda komen naar de ambassade morgen dus wordt 1 groot feest: gezellig!!

Het is 20:25 woensdag avond, ik weet niet hoe ik moet beginnen! Ik weet niet hoe ik gister in woorden kan vatten. Wauw.
Het begon in de ochtend, lekker chill spullen gepakt, chipati bij de markt gehaald en toen bleek dat Sharon niet meer mee ging ): Even mn lieve keuken-collegas van HWH gebeld om succes te wensen (en nog sorry zeggen!) haha! En toen naar Mainstreet gelopen, geld gehaald en een matatu genomen naar Kampala! Rond 2 waren we eindelijk ik Kampala en toen begon de actie: met boda's tussen het drukke verkeer. Ik zat alleen bij een mannetje achterop en Jackson en Mariska bij de ander. Af en toe moest ik vragen om even te wachten aangezien we ze kwijt waren, heuvel op heuvel af (Kampala ligt op 7 heuvels) en paar keer bijna onderuit omdat hij a. als een idioot rijdt. En b. de wegen mega slecht zijn. Kuilen overal en super veel zand. Maar in ieder geval na 3x verkeerd en mega veel bellen naar Renate zijn we er eindelijk: het huis/appartement van Renate! En wát een leuk huis is het zeg! Echt super mooi! De bank zit heerlijk en dat beloofd veel goeds aangezien ik erop zou slapen. Eerst nog de eed van onze nieuwe koning gekeken en toen Renate nog even weg ging tot 17:00. Zijn wij even naar Café Roma gegaan (Italiaans ding) lekker colaatje en schepijs! Daarna nog een chipati gehaald en toen weer naar huis gelopen. Daar kwamen we langs een super diepe afgrond en wilde ik natúúrlijk even op het hoogste puntje staan! Mensen in de afgrond schreeuwden naar boven of ik gek was, nouja dat klopt redelijk... Maar oke, misschien wel beetje onverstandig haha! Even snel een foto en toen terug naar huis! Tv gekeken in het huis en klaargemaakt om naar het huis van de ambassadeur te gaan. Het feest is namelijk in zijn tuin.. Om 19:40 de boda naar de straat van de ambassade, eenmaal daar: mega veel auto's en worden we persoonlijk ontvangen door de ambassadeur! Heerlijk Nederlands! (Goed opletten wat je zegt dus...) En! Alles gratis, schermen met de huldiging etc. Gratis wijn, GROLSCH <3 en soda... En BITTERBALLEN, haring, KAAS! O o o, heerlijk! Overal grote tenten met vlaggetjes, lampjes en echt super veel mensen! Allemaal oranje! Jong tot oud, maar ben toch zeker de jongste! Live band met heerlijke muziek is ook aanwezig en het lijkt wel een stukje Nederland in Uganda! Sharon is toch ook nog maar gekomen, verstandig want dit had je niet willen missen! Na heerlijk gedanst te hebben met een super leuke nldse jongen (jaja, Nederlands!) om 23:00 naar de afterparty in Iquana gegaan. Met ze allen in de auto van Sharon! Heui' scheelt me weer boda geld :D in Iquana zijn Sharon en Mariska en Jackson in slaap gevallen. Hadden Renate en Martin (haar vriend = Oegandees) en Chris (een Oegandees die ik geïntroduceerd had) dansjes en drankjes gedaan aan het einde van de bar/club. En ik met de Nederlander aan het begin de hele avond gedanst met nog andere mensen die je dan zo random ontmoet! Echt super super gezellig, beste Q-dag ooit! Om 4 uur naar huis gereden en ik was helemaal gesloopt. Dat bleek want in de auto naar huis ben ik tegen Chris aan in slaap gevallen en (schijnbaar) zijn we bijna doodgereden door een spookrijder. Oke, mooi dat ik dat niet gezien heb! Ik werd wakker toen de auto stopte om vervolgens chagrijnig te zeggen: Zijn we nu nog steeds niet weg gereden? Bij Iquana hebben we namelijk gewacht op Renate en haar vriend maar die waren kwijt en toen had Renate gezegd: gaan jullie maar! Renate is uiteindelijk met Martin naar zijn huis gegaan en zo hebben wij met ze 5en in Renates huis geslapen zonder Renate! Trouwens super leuk Bavaria jurkje geleend (= helemaal blij! Rond 10en vandaag vertrokken naar Jinja, heerlijk met de auto rijdt Jackson ons naar huis! En ook dit scheelt weer geld! Alles gratis deze 2 dagen (bijna dan...)! Ondertussen nog even chipati gehaald en heerlijk chill gekletst in de auto over van alles en nog wat! Thuis aangekomen op de bank gehangen en besloten dat ik dit weekend mijn werk inhaal om vandaag vrij te zijn. Eerst lekker lang gedoucht mijn voeten waren zo zwart als de huid van een Afrikaan (hoort ook bij het inburgeren). Lekker geslapen tot half 6 en toen chill 2 afleveringen Homeland gekeken met Mariska! Snel even rijst gekookt en een ei gebakken (niet veel trek) cola gekocht en m'n favo gin: heerlijk op de bank spelletje en daarna nog Barcelona - BM gekeken... Beetje om te huilen alleen.. Ondertussen zijn de mensen van de village alweer terug en schijnt dat ze in een haast weg zijn gegaan omdat Stephan niet helemaal goed was... Super diepe snee door een deur ofzo... Ik begrijp het niet! Maar in ieder geval moet ik bereikbaar blijven omdat Bruno geen telefoon meer heeft. Hahaha, dat moet wel goed komen als ik in ieder geval niet mega diep slaap vannacht! Ook smst Dana mij of ik een aantal nummers van betrouwbate bodas kan doorsturen! Geen probleem alleen stuur ik met mijn slaaphoofd Jackson nummer door en zo wordt hij gebeld: "Ja, je kent Maxime toch? Kun je me hier/daar ophalen ze zei dat je een goede boda bent!" Waar hij niks van begrijpt en later aan mij vraagt: "Max, zo raar wat er gebeurde!" En terwijl ik mijn sms terug lees krijgen we de slappe lach om het feit dat Jackson Dana haar naam vroeg en zij zei: "Boda mensen hoeven toch geen namen te weten?" hahahah!
Nu maar dromen over deze meer dan perfecte/fantastische/laatste Koninginnedag!! Nu echt echt slapen, hélemaal gesloopt!

Dikke kus uit het fantastische Uganda, Afrika <3