Na regen komt zonneschijn.. &avontuur! - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Maxime - WaarBenJij.nu Na regen komt zonneschijn.. &avontuur! - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Maxime - WaarBenJij.nu

Na regen komt zonneschijn.. &avontuur!

Blijf op de hoogte en volg Maxime

18 April 2013 | Oeganda, Jinja

Om in de Oegandese sfeer te blijven, en ik dit veel positiever vind klinken, hoop ik dat de zon morgen weer schijnt! Vandaag had ik even een min-dag. Na flink wat tranen gelaten te hebben op Skype en het uiteindelijk wel weer ging. Was ik opgelucht naar huis was gelopen het hele eind alleen vanaf mainstreet (sorry pap..) maar het was nog licht en ik vind dat je veel meer ziet als je loopt. Ondertussen waren de scholen uit gegaan en kom ik allerlei scholieren tegen die het leuk vinden om tegen een Mzungo "hello, how are you!" te zeggen, en 3 schoolmeisjes waar van de één de anderen aan tikt om vervolgens naar mij te wijzen en zenuwachtig te grinniken. Ach ja, Mzungo's zijn hier nog steeds bijzonder! Eenmaal thuis komt Blessy (zusje van Sharon) gezellig met me praten en blijkt dat we een geheim delen, onze tanden! Ha, dat is stoer!! Even later wil ik m'n spullen uit m'n tas halen en bedenk me dat ik de batterijen van m'n camera nog moet vervangen.. In het idee dat alle batterijen al opgeladen waren en het dus zouden moeten doen kom ik tot de conclusie: camera kapot. Toen ging het even mis, mama gesmst en huilend opgebeld want ja, een camera kapot na week 1 en alles bij elkaar voelde me zo wanhopig/ellendig.. Mama zei: "de batterijen lopen wel eens leeg, probeer ze even op te laden!" Nou, zo makkelijk kon het voor mijn idee niet zijn, maar (zoals vaker, gelukkig in dit geval) had mama gelijk.. Camera werkt nog en batterijen waren leeggelopen. Oke, mooi. Daarna maar gaan eten: vers brood met avocado, tomaat en zout/peper. En nog wat kale pasta van gister, goed genoeg! En avocado was trouwens prima! Daarna nog gezellig gekletst met Mariska. En Blessy en een ander Oegandees meisje hebben me leren tellen in loegandees: emu - biri - satu - nya - tanu - mugaga - muganov - munana - mwaba?? - kumi.. Nummer 9 even vergeten. Maar wel goed! Haha. Nog even gelezen in het geleende boek van Mariska en toen nog m'n broeken gerepareerd (2e keer, jajajaja).. Blogje geschreven in notities en nu lekker slapen. Aangezien we morgen later aanwezig hoeven te zijn kan ik lekker slapen tot 8:15, dat betekent dat ik nog 9 uur kan slapen <3 truste xx

Vanmorgen (woensdag) later naar Babieshome gegaan om eerst met de kindjes te spelen en vervolgens nog met de auntie's te praten. Colin en ik hoorden bizarre verhalen van 1 vd auntie's. Het schijnt namelijk dat hier nog steeds redelijk veel kinderen worden ontvoerd en daarna onthoofd vanwege hekserij.... Bizar. Later werken we op kantoor nog aan onze poster voor de konijnen, verteld Kristine me meer over de gehandicapte kindjes en ruim ik alle speelgoed op van hun. Alles een eigen plek, en als ik het uiteindelijk uit wil leggen aan de verzorgsters daar waar alles ligt... Blijkt dat ze geen Engels kunnen. Nou ja, dan maar even zoeken! De Matoke toch echt maar even laten gaan (mengsel van aardappel en banaan) aangezien ik dat soort eten niet echt vertrouw. Later in Flavours gaan eten, oftewel ik had geen trek dus ik alleen wat gedronken. En toen gaan lopen naar de grote markt. Ongelooflijk wat een geuren, en het vlees met alle vliegen en de vis ligt gewoon weg te rotten in de zon. JAK! Wel even wat foto's gemaakt (niet van vlees/vis, de dampen zouden spontaan door de boxen van de computer slachtoffers creëren in Nederland).. En daar wat stoffen gekocht voor de speeltjes van de kinderen die we gaan maken. Daarna lekker naar huis, waar geen stroom bleek te zijn. Maar wel een nieuwe inwoner. Dave (was het volgens mij..) een Canadees die ontzettend onder de indruk was van wat ik deed en zelf hier was om een video te maken over AASU. Super leuk. Vroeg me of ik wilde helpen door een interview te beantwoorden en zo als vrijwilliger op het filmpje van AASU kom te staan. Ach ja, waarom niet! Tot 21:20 geen stroom en ik had dus pas om 21:15 gegeten. Wel nog ff naar de markt geweest met Mariska. En een episode Homeland gekeken (erg spannend!). En met Alessandro (Italiaanse jongen) elkaars boeken (ik die van hem in Italiaans, hij die van mij in Nederlands) voorgelezen. Jongens, bij deze: ik kan Italiaans (..uitspreken..) hahaha! Nou ja, nog ff gelezen na het eten en nu snel ogen dicht. Helemaal gesloopt weer! Pfoe!! Maar: wel een goede dag.... MET lekker zonnetje! (:

4:15
Wat: Kabaal
Waar: Uganda, Jinja, MIJN raam
Wie: Een inbreker?!
Status: In ALLE staten!

Om 4:15 schrik ik wakker van een kabaal bij mij raam, als hoe iemand het van buiten af open wilt maken. Eerst dacht ik nog: vergist vast een boom ofzo. Maar toen ik zo slim was (zo slim was die stomme inbreker... denk ik niet) om eerst z'n ogen te verblinden met fel licht uit m'n oegie-phone-zaklantaarn. En daarna uit, zie ik duidelijk een lampje buiten en sta ik op om alle lichten (1 groot licht) aan te doen. Paar seconden wachten om het in 1x super snel uit te doen. En weer licht. Oke, ik ben niet gek! En als ik wanneer ik het licht aan doe een schaduw zie die niet van mij is dan tja, bel ik na enige twijfel Mariska. Die guard komt maar lekker!!! Eerst Mariska aan de telefoon (gelukkig!), die zegt: kom hier maar slapen. Maar ik ga niet weg! Ik ga helemaal nergens heen! Laat m'n spullen voor geen GOUD achter in Oeganda! Dus krijg ik Jackson (haar Oegandese vriend) en hij komt eraan. Ondertussen blijft m'n raam-kijker/inbreker heen en weer lopen (hahaha gereedschap opruimen?? ;-P) en herinnert het me even: ja ik weet dit zeker!
Eerst komt de 'guard' en die loopt naar mij.. Ik: "ja er is iemand bij mijn raam!" Aangezien hij geen Engels begrijpt loopt hij naar mijn raam in mijn kamer: SUKKEL! Dus ik wijzen: "Nee ga "x&-*%;!@" naar de achterkant, jônguh!! (verrekte mongol, van NewKids kwam er nog net niet achteraan, in m'n hoofd lekker wel!). En loopt hij naar de achterkant, "Nee hoor niks!". Nou oke, was te verwachten maar ja... Wat moet ik anders? Oke, zo is het nu dus (4:48) en hoor ik weer voetstappen, maar ik ben lekker niet bang! Want... Ik heb altijd een noodplan!
Maar oke, wat nu te doen??:
1. Verder slapen en weer wakker worden als ik wat hoor.
2. Wachten en gooien met schoenen en alles als er echt iemand in m'n kamer komt met licht aan.
3. Lekker slapen
4. Punt 2 maar dan met licht uit.. (Dit valt op dit moment toch echt even af..)
5. Lange stok in 1x door het raam steken op oog-hoogte en hopen dat ik hem in ieder geval aan 1 kant zo misselijk pijn raak..
6. Wachten zitten op m'n koffer en maar gewoon niks doen, straks ik bed gaan liggen met licht aan.

Ik besluit eerst punt 2 te doen, maar de lafaard wil schijnbaar nog even wachten. Oke, prima! Dus doe ik daarna punt 1&6 tegelijk (al doe ik het liefste 5 natuurlijk). En terwijl ik dit besluit hoor ik meer dan duidelijke voetstappen en verandert plan: blijven zitten waar ik zit en wachten tot het licht is.

Om 6:30 was het eindelijk licht, kon ik m'n licht uitzetten en de laatste anderhalf uur nog slapen: wat een feestje!

Nu in Babieshome na een groot succes vanmorgen met de ballonnen en de kindjes, nu hard door werken met ons bibliotheek-project.. Er is veel geld nodig! ;-)

Dikke kus van hier!

  • 18 April 2013 - 14:10

    M@m:

    MzungoMaxi, leuk om te lezen, dat eerste stuk tenminste ... want de rest? Heb je dat zakmes nog mee genomen of is dat thuis gebleven? Meer suggesties:
    1. Zoek een hamer of een ander stuk gereedschap
    2. Zet je luchtalarm aan (schreeuwen dus)
    3. Spuitbus met impregneermiddel van ome Peet in de aanslag
    4. Injectienaalden uit de Travelkit stand-by
    5. ....
    Nee, grapje maar wie of wat was het nu? En hoe weet je dat-ie er vannacht niet weer staat? Ga je toch bij Mariska slapen?
    Oh, groetjes van Mariska uit Nederland (AH) en Frank (ook AH) en de moeder van juf Simone (kwam ik tegen bij AH) en van ons veel knuffels en dikke zoenen!

  • 18 April 2013 - 15:39

    Tante Lia:

    Lieve Max,

    dikke kus van ons allemaal, KANJER!


    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 18 April 2013 - 16:49

    Saskia:

    Hoi Maxime,
    wat een verhaal weer.
    heb je toevallig ook puntlaarzen of hakschoenen bij je?
    die kunnen ook altijd nog helpen als je een inbreker hebt, of een honkbalknuppel.
    of leg anders een paar dikke takken in je kamer, kan je misschien ook hard mee slaan.

    maar wel zielig dat er niet veel aandacht is voor de gehandicapte kindjes.
    daarom zijn ze zeker extra blij als jij er bent.

    hier waait het momenteel vreselijk, wel zon, maar als je de hele dag op het dak staat moet je ook nog oppassen dat je er niet afwaait.
    we zijn nu bezig in Harmelen, oud pand, mega leuk, zit ook een brocante winkeltje in.
    eigenaars zijn super gezellig, de man is smid, de vrouw heeft het winkeltje.
    we hebben aan de achterkant op het dakterras de kap van het dak verlengd, ziet er leuk uit, beetje in de stijl van de woning, dus vandaar dat we op het dak bezig zijn.
    nog 1 week zijn we daar bezig, daarna gaan we 2 weken naar Duitsland, beginnen met de bouw van het huis voor Robbert en Nienke.
    ach het houd je van de straat, toch, nee zonder gekheid, we mogen niet klagen, hebben gelukkig nog werk zat.
    Maxime, liefs van ons allemaal en veel knuffels.
    wij hebben ook Skype, dus kunnen we ook een keer Skype'n, eerst even aan Tim vragen hoe dat werkt.
    liefs Saskia.

  • 18 April 2013 - 17:25

    Corine:

    Hee Maxime,
    Wat schrijf je leuk; 'knzie t zo gebeuren.
    Stoer hoor helemaal in Verweggistan!
    En heel fijn dat je wat kunt betekenen voor die kleintjes.
    Zet h'm op!
    Groetjes uit een zeer winderig Dordrecht NL
    Corine , moeder van Nils

  • 18 April 2013 - 19:37

    Ingrid:

    Lekker dan....weg met die engerd. Huur een gorilla voor je deur. Die zijn daar vast ook. Of regel een stapel kokosnoten, of onrijpe avocado's en een katapult. Zonder gekheid: dit is heel vervelend natuurlijk. Hopelijk compenseren de leuke avonturen en de bijdrage die je kunt leveren aan de projecten dit gedoe. Ik volg je berichten en zie dat de rompertjes een goede bestemming hebben gekregen. Hou je haaks! Liefs van ons allemaal,
    Ingrid

  • 20 April 2013 - 21:40

    Omaenopa:

    Hallo, Maxime,
    Wat een toestanden daar in Oeganda! Ik zou maar gauw een flinke knuppel aanschaffen om je te verdedigen tegen ongewenste bezoekers. Verder zijn we blij dat je het wat beter in je vel zit nu. Volhouden maar.
    We zijn net terug van een paar dagen in Drenthr in een vakantiehuisje. Goed weer gehad en veel gezien. Vandaag even naar Joop geweest (de vriendin van Tinus, mijn broer die twee weken geleden is overleden) want Joop was jarig.
    Veel liefs van ons, we kijken uit naar je verhalen.
    Oma&opa dekker

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Maxime

Blog om al mijn fantastische momenten/ervaringen (en misschien wel foto's met jullie te delen) van mijn reis naar: Oeganda!

Actief sinds 07 Maart 2013
Verslag gelezen: 623
Totaal aantal bezoekers 26159

Voorgaande reizen:

07 Maart 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

09 April 2013 - 09 Juni 2013

Travel 4 Change in Oeganda

Landen bezocht: